Pożeram strony!!!

Max Czornyj jest genialny w opowiadaniu historii z perspektywy głównego bohatera. Udowodnił to między innymi w "Rzeźniku". Jego najnowszą książkę "Bestia z Buchenwaldu" przeczytałam w dosłownie kilka godzin!

Wiele już w moim życiu przeczytałam książek o wojnie i holokauście. Były to zarówno reportaże, wspomnienia, wywiady, jak i powieści inspirowane tamtymi wydarzeniami. Jak to możliwe, że nie miałam pojęcia o istnieniu Ilse Koch? Nie wiem, ale dzięki najnowszej książce Maxa Czornyja poszerzyłam swoją wiedzę i kolejny raz przekonałam się, że człowiek potrafi być zdolny do najgorszych okrucieństw!

Ilse Koch, bohaterka książki "Bestia z Buchenwaldu" to historyczna i faktycznie żyjąca postać, która odznaczyła się na kartach historii nieludzkim okrucieństwem i makabrycznymi pomysłami dotyczącymi "przetwarzania" zwłok więźniów obozowych. Była ona żoną komendanta obozu w Buchenwaldzie oraz jedną z nadzorczyń SS.

Książka jest prowadzona w narracji pierwszoosobowej, a więc czujemy się dosłownie jak byśmy czytali zwierzenia, pamiętniki kobiety, siedzieli w jej makabrycznie chorej głowie. Chyba właśnie dzięki tej narracji książka wywołuje tak silne emocje. Emocje te wynikają jednak również z tego, że to, co robiła Ilse w obozie jest czymś nie do pojęcia! Jeśli wcześniej nie słyszeliście o jej istnieniu, jestem zobowiązana wyjaśnić Wam na czym polegało okrucieństwo i makabryczność jej czynów. Otóż wspomniana Ilse Koch, zafascynowana tatuażami niektórych więźniów (których podglądała podczas kąpieli w łaźni) postanowiła używać ich specjalnie spreparowanej skóry to wykonania abażurów i innych ozdób, którymi następnie obdarowywała gości swoich i męża. Do tworzenia przedmiotów codziennego użytku nie używała wyłącznie skóry, ale również czaszek, palców, a nawet całych głów. Torturowała również więźniów, zmuszając ich do gwałtów. Sami widzicie, że była to kobieta okrutna i niegodna miana człowieka...

Jej historia jest przerażająca i nieludzka. Jawi nam się ona w książce Maxa Czornyja jako osoba bez uczuć, taka, która nie była w stanie pokochać nawet własnych dzieci. Nie miała za grosz empatii i ludzkich odruchów, wzbudzała grozę nawet w ludziach, z którymi współpracowała. Jeżeli chcecie dokładniej poznać jej historię i dowiedzieć się, jak ona się skończyła w czasach powojennych, odsyłam Was do książki. Oczywiście należy pamiętać, że historia jest jedynie inspirowana faktami, ale ogromna część informacji zawartych w tekście ma swoje odniesienie do rzeczywistości. Książka na pewno Wami wstrząśnie, będziecie się zastanawiać jak to możliwie, że człowiek jest zdolny do takich rzeczy... Jeśli więc macie mocne nerwy, interesujecie się historią, to zdecydowanie polecam Wam "Bestię z Buchenwaldu".

No komentarze

Znacie mnie już trochę i wiecie świetnie, że mam ogromną słabość do pięknych książek dla dzieci. Uwielbiam książki, które tłumaczę zupełnie abstrakcyjne pojęcia w przejrzysty i jasny dla dzieciaków sposób. Taka właśnie jest "Miłość", czyli jedna z tegorocznych nowości od wydawnictwa Zielona Sowa. Zobaczcie jak pięknie można pisać i mówić o miłości, uczuciu, które jest w każdym z nas.

W domu Tosi nigdy nie brakowało miłości. Cała rodzina niezwykle się kocha: Tosia, mama, tata, Tomek i ich psiak. Mama mówi Tosi, że kochać kogoś, to znaczy być przy nim bardzo blisko. Tosia widziała w tym sens, bo rodzina zawsze trzymała się razem i spędzała ze sobą dużo czasu! Przyszedł jednak wrześniowy poranek, kiedy dziewczynka po raz pierwszy miała pójść do przedszkola. Sama! Wszystko było nowe - budynek, dzieci. Tosia zaczęła się ogromnie martwić, że rozłąka z rodzicami sprawi, że zniknie również miłość. Mama jednak szybko wytłumaczyła, że "Miłość jest jak sznurek (...) i może się rozciągać tak daleko, jak tylko potrzebujesz." Skąd jednak wiedzieć, czy na pewno na drugim końcu sznurka jest ukochana osoba? Pierwszy dzień Tosi w przedszkolu jest trudny, na szczęście nasza bohaterka zaczęła tworzyć więzi z nowo poznanymi osobami, co ogromnie jej pomogło. Tosia obserwując dzieci w przedszkolu zauważyła, że każdy ma swoje sznurki, że wszędzie wokół niej była miłość!

To nie koniec, bo mama Tosi niestety nieco spóźniła się po swoją córeczkę. Zmartwiona Tosia, zdenerwowała się i rzuciła swój miłosny sznurek o podłogę. Czuła się zawiedziona tym, że mama nie przyszła na czas. Sznurek jednak może czasem się plątać, rozciągać, ale nigdy nic go tak naprawdę nie zerwie, bo prawdziwa miłość, a szczególnie ta między rodzicem a dzieckiem jest największym skarbem, jaki można posiąść i nic nie jest w stanie tego zmienić!

"Miłość" to absolutnie niezwykła książka od pierwszej do ostatniej swojej strony. Absolutnie zachwycające ilustracje i treść, która czaruje dzieci i rodziców. Pięknie tu zostały ujęte emocje dziecka. Zostały wyniesione na pierwszy plan, dzięki czemu dzieci poczują się ważne i zrozumiane, a dorośli będą mieli szanse wiele zrozumieć, bo to, co dla nas jest oczywiste, dla dzieci urasta do rangi życiowej katastrofy. Pozostaje mi polecić Wam tą książkę z całego serca i pielęgnujcie Wasze sznurki!

No komentarze

Choć najnowszą książkę Przymysława Piotrowskiego "Matnię" skończyłam czytać już dwa tygodnie temu, to potrzebowałam chwili oddechu i zastanowienia, co o niej napisać, by najlepiej oddać moją opinię. Przyszedł ten czas, więc jeśli jesteście ciekawi, to rozgośćcie się i dajcie porwać się historii, która absolutnie mnie zaskoczyła!

Przemysław Piotrowski błyskawicznie wdarł się na scenę polskiego kryminału dzięki trylogii o Igorze Brudnym. Szybko zdobył uznanie miłośników gatunku. Nic więc dziwnego, że nie spoczął na laurach, tylko zaczął tworzyć kolejne książki. Co ciekawe, zostawił nieco z boku kryminał i próbował sił w innych gatunkach. Jego "Krew z krwi", o której pisałam Wam pod koniec czerwca zagrała na najczulszych i najbardziej wrażliwych rodzicielskich emocjach. Tym razem dostajemy thriller, który rozwija się w stronę tak niepokojącą, że zdecydowanie wolałam czytać go w ciągu dnia.

Zuza to młoda, atrakcyjna kobieta, której życie niestety mocno doświadczyło. Wychowana w domu dziecka, porzucona w bliźniaczej ciąży przez narzeczonego oszusta, który doprowadził ją do milionowych długów. Czy może być gorzej? A tego się dowiecie. Wracając jednak do Zuzy... Gdy dziewczyna jest przekonana, że jej świat się wali, poznaje Marka - przystojnego, szarmanckiego mężczyznę, który szaleje na jej punkcie i któremu w ogóle nie przeszkadza jej ciąża. Związek rozwija się bardzo szybko, para postanawia zamieszkać w domku Marka, w małej wsi nad jeziorem. Brzmi jak sielanka, prawda? Nic jednak bardziej mylnego, bo Zuza szybko przekonuje się, że ludzie w miejscowości są dziwni, niechętni do nawiązywania relacji i dziewczyna czuje się wyobcowana, a częste wyjazdy ukochanego wcale nie pomagają. Na dodatek z czasem Zuza dowiaduje się, że w okolicy zaginęła Ukrainka, która zniknęła zaraz po tym, jak urodziła dziecko. Na domiar złego, zatrwożona dziewczyna zauważa, że we wsi jest zastanawiająco mało dzieci... Czy to przypadek? Jaki związek będzie miał z tym upośledzony chłopiec, który odwiedza Zuzę? Co takiego nieporadnie próbuje jej przekazać?

Zacznijmy od plusów powieści, a jest ich sporo. Przede wszystkim niesamowity klimat małej miejscowości, który stworzył Piotrowski. Trochę mroku, odrobina zaściankowości sąsiadująca obok nieskazitelnego piękna otaczającej natury. Naprawdę udana kombinacja. Kolejna rzecz, którą MUSZĘ podkreślić, to fabuła i jej niesamowitość. W jednej z recenzji książki, przeczytałam, że to najbardziej pokręcona książka, jaką zdarzyło się czytać danej osobie (nie pamiętam na jakim koncie na IG to przeczytałam), ale ta opinia była wyrażona w pozytywny sposób. Mało kto, wpadłby na tak szalony pomysł, na tak szaloną historię! A, że w książkach można wszystko, to Przemek Piotrowski dał czadu! Zarysowanie sylwetek bohaterów i intryga to od początku mocne strony autora, więc wcale mnie nie dziwi, że i tym razem nie zawiódł i na tym polu.

Ale... O tyle, o ile przy poprzednich książkach Przemysława Piotrowskiego, nawet do głowy mi nie przyszło, żeby się do czegoś przyczepić, to w przypadku "Matni" niesamowicie mierziła mnie jedna rzecz! Jaka? A no dialogi między Zuzą a Markiem! Oooo Panie! Gdy po raz dziesiąty przeczytałam, że Marek zwraca się do Zuzy per Boginko, a ona do niego per Mój Panie, to krew mnie zalała! Tak świetny zawsze w dialogach Piotrowski tym razem popłynął wartko i kilkanaście razy wywołał we mnie klasycznego facepalma! Może jestem zbyt wrażliwa, ale serio, było to dla mnie za dużo, za bardzo!

Czy mimo tych nieszczęsnych zwrotów "miłosnych" polecę Wam "Matnię"? Oczywiście, bo jest to naprawdę zgrabnie skonstruowana historia, która rozwija się w dobrym tempie, zaskakuje i jeży włosy. Jak pominiecie te wszystkie Boginie i Panów, albo zwyczajnie przymkniecie na to oko, naprawdę będziecie zadowoleni z lektury.

No komentarze

Za kilka dni oficjalnie przywitamy się z jesienią, warto więc powoli zaopatrywać się w nowe planszówki na długie, deszczowe wieczory. My ostatnio przetestowaliśmy świetną grę kooperacyjną, która zapewni Wam świetną zabawę. Zagrajcie w zielone!

Max Czornyj jest genialny w opowiadaniu historii z perspektywy głównego bohatera. Udowodnił to między innymi w "Rzeźniku". Jego najnowszą książkę "Bestia z Buchenwaldu" przeczytałam w dosłownie kilka godzin!

Pożeram Strony na FB

Łączna liczba wyświetleń

O mnie

Social media

Ceneo

Jestem Tu

Jestem na Zblogowani!

Popularne posty