Dzisiaj przyszła chwila na podsumowanie mojego Wyzwania Czytelniczego, które trwało cały 2017 rok. W ramach Literatura Faktu ja i inne chętne osoby, czytaliśmy reportaże, książki podróżnicze, wywiady. Na początku przedstawię Wam jakie książki uczestniczki wyzwania przeczytały w grudniu.

 

 Na początek weźmy na tapetę książki Reni z Literackiego Zamieszania

1. Kobiety ze Lwowa -  Beata Kost 



"Jest to zbiór opowieści o Polkach z różnych wieków związanych ze Lwowem. Jest ich 33. Postacie znane bardziej lub mniej, ale bardzo charakterystyczne,  z różnych klas społecznych, o rozmaitych życiorysach. Wydaje mi się, że łączy je życiowa zaradność, a przynajmniej staranie się o to, żeby sobie dać radę w życiu. Postacie te reprezentowały różne grupy społeczne, miały więc różne możliwości, ale wszystkie robiły co mogły, żeby się utrzymać. Przewija się też inny motyw wędrujący, a mianowicie patriarchat we Lwowie." - fragment recenzji


2.Tadeusz Boy-Żeleński "Marysieńka Sobieska"


" Książka jest dla mnie niezwykła, choć napisana dosyć ciężko. Przez ten styl trzeba się przedzierać, gdyż autor - jak to on - wczuł się w epokę i naszpikował wywód stylem XVII wiecznym, a więc wtrąceniami francuskimi, bo Marysieńka była Francuzką i archaizmami z epoki. Ale warto jest się przedrzeć przez ten gąszcz słów, bo książka jest naprawdę wartościowa." - fragment recenzji


Teraz czas na książki przeczytane przez Ewelinę z bloga Ruda Recenzuje. Dziewczyna ostro zaszalała w grudniu!

1. Kooshyar Karimi - "Tajemnica Leili"


"Ta powieść to także niezwykłe źródło wiedzy dotyczącej Iranu i obowiązujących w nim nakazów, szczególnie w przypadku kobiet. Choć nie spotkałam się z tym tematem po raz pierwszy, nigdy nie przestanie mnie to dziwić, a nawet szokować. Rygorystyczność ich przestrzegania, brutalność karania, wszechobecność w codziennym życiu sprawiają, że rzeczywistość irańskich kobiet jest bardzo smutna i ograniczona, nastawiona przede wszystkim (oprócz usługiwania mężom) na przestrzeganie zasad" - fragment recenzji


2. Teresa Torańska - "Trzy rozmowy Teresy Torańskiej"



"Miałam świadomość, że to nie jest książka, z której dowiem się więcej o życiu w obozie. Że prawdopodobnie nie poznam więcej statystyk, nie cofnę się do wojennych realiów. A jednak zwyczajnie nie poczułam tego klimatu. Najciekawsze okazała się dla mnie część pierwsza, w której rozmówca pani Torańskiej opowiada, w jaki sposób udało mu się wielokrotnie umykać rękom oprawców, o ludziach, którzy mu pomogli, o zbiegach okoliczności i drobiazgach decydujących o być i nie być." - fragment recenzji


3. Cathy LaGrow - "Czekałam na ciebie"


 
„Czekałam na Ciebie” to historia matki, która straciła to, co było dla niej najcenniejsze- córeczkę. Dziecko, które przyszło na świat w wyniku gwałtu, a jednak obdarzone zostało miłością, jakiej nie sposób opisać słowami. Historia Minki to dzieje kogoś, kogo życie naznaczone zostało tą tragedią i kogoś, kto nigdy nie zapomniał. Byłam wstrząśnięta i wzruszona czytając, jak trudno było pogodzić się tej kobiecie z tą rozłąką. Mówi się, że czas leczy rany. Tylko czy w każdym przypadku? Zawsze?" - fragment recenzji


4. Suki Kim - "Pozdrowienia z Korei"






 „Pozdrowienia z Korei” to drobiazgowy zapis kilku miesięcy, które autorka spędziła w Korei Północnej, ucząc młodych przedstawicieli państwowych elit języka angielskiego. Jej notatki są niezwykle szczere, przepełnione osobistymi refleksjami. Kim pisze prosto, na temat, a poruszane przez nią tematy przedstawione zostały ciekawie i rzeczowo." - fragment recenzji


5. Marek Tomalik - "U ludzi"




"Książek podróżniczych powstało już sporo, ale ta jest nieco inna. Może po części ze względu na to niecodzienne połączenie krótkich historii. Każdy rozdział składa się z kilkunastu stron dotyczących nowego wątku, a na dodatek zostały one urozmaicone zdjęciami. Nie jestem jednak pewna, że czy ta długość to wada czy zaleta. Z jednej strony, takie rozdziały umożliwiają czytelnikowi swobodę czytania, możliwość odłożenia książki na półkę, bez martwienia się, ile stron zostało do końca wątku. Z drugiej zaś można poczuć niedosyt. " - fragment recenzji


 6. Ewelina Rubinstein - "Niczyj"



 "Rubinstein stworzyła swój reportaż w oparciu o rozmowy z bezdomnymi z czterech województw. Wśród jej rozmówców znaleźli się zarówno mężczyźni, jak i kobiety, w różnym wieku i na różnych etapach życia. Każdy z nich podzielił się z nią swoją historią. Po kawałku, na tyle, na ile miał chęć i ile zdołał. Jedni mówili chętniej, inni niekoniecznie. Niektórym wystarczyła możliwość podzielenia się swoimi uczuciami, niektórym kilka piw. Niewątpliwie jednak każda z tych historii zastanawia, skłania do refleksji, niepokoi, budzi różnorodne i silne emocje." - fragment recenzji


7. Walter Spitzer - "Uratowany rysunkami"





„Lab girl” to spojrzenie Jahren na własne życie. Historia wielu lat walki o realizację pragnień. Opowieść o wzlotach i upadkach. A także mieszanka niezwykłych emocji i często wykluczających się wzajemnie uczuć. Zagłębiałam się w nią z wielkim apetytem i niegasnącą fascynacją. Autorka prosto i dobitnie daje nam do zrozumienia, że w życiu nic nie ma za darmo, ale ciężką pracą i determinacją można dotrzeć na szczyt i osiągnąć cel. Moja ciekawość rosła z każdą stroną, a przez głowę przelatywało wiele pytań. Jak potoczą się jej losy? Co jeszcze spotka ją, zanim spełni marzenia?" - fragment recenzji


10. Irena Jarocka, Mariola Pryzwan - "Nie wrócą te lata"



"Wydaje mi się, że dzięki tej publikacji na osobę artystki możemy spojrzeć inaczej. Zawsze wydawała się bardzo delikatna i wrażliwa, oddana innym ludziom, a jednak potrafiła przy tym obstawać przy swoim, twardo stąpać po ziemi, zaskoczyć swą stanowczością, podnieść się po osobistych tragediach. Bardzo podoba mi się taki obraz Jarockiej. Poczułam się szczerze zaskoczona i cieszę się, że taka książka powstała, zwracając uwagę czytelników na postać zarówno kruchą, jak i odważną, wrażliwą, ale także zdeterminowaną w dążeniu do celu." - fragment recenzji


Jeśli chodzi o mnie, przeczytałam w grudniu tylko jedną książkę z gatunku literatury faktu

1. "Uprowadzona przez Boko Haram"



Assiatou została pojmana w szkole, wraz z innymi dziewczętami. Rozdzielona z rodziną trafiła do domu "męża", który gwałcił ją i poniżał, a którego prawowita żona, za wszelką cenę starała się zamienić dziewczynkę w żołnierza dżihadu. 

Naszej bohaterce zabrano najcennieszy dar, cnotę - która w rozumieniu afrykańskich ludów, jest skarbem, którego trzeba strzec dla przyszłego męża. Assiatou odebrał to diabeł w ludzkiej skórze. Czuła się poniżona, zbeszczeszczona, bała się, że rodzina się jej wyrzeknie. Jednak nadzieja i  wiara w ucieczkę dawała jej siłę i wolę walki. 


Nie będę Wam zdradzała jak udało się jej uciec, ani czy odnalazła rodzinę, jednak pewne jest, to, że jeżeli kochacie prawdziwe historie - musicie przeczytać tą książkę. Może nie teraz tuż przed świętami, ale zapiszcie sobie ten tytuł i poczekajcie na spokojniejszy czas.