3 ważne książki o Holokauście i II wojnie światowej
Już na początku tego roku pisałam Wam o tym, że pierwsze półrocze będzie obfitowało w książki o tematyce obozowej i wojennej. Ostatnie dwa miesiące to prawdziwy wysyp takich tytułów. Dzisiaj mam przyjemność pokazać Wam trzy książki Holokauście i II wojnie światowej, które w ostatnim czasie ukazały się nakładem wydawnictwa Znak.
Pamiętam bardzo dobrze od czego rozpoczęła się moja czytelnicza przygoda z literaturą obozową. To było liceum, trzecia klasa, lekcje polskiego i opowiadania Borowskiego oraz "Medaliony". Obie książki mocno przeżyłam, długo "siedziały" we mnie, a ja czułam, że muszę o tamtych czasach dowiedzieć się więcej. Od tamtego czasu mam na koncie kilkadziesiąt przeczytanych pozycji, a w planach mniej więcej tyle samo. Dzisiaj również polecam Wam aż trzy ważne, ciekawe i wartościowe tytułu, dzięki których dowiecie się więcej o tamtych nieludzkich czasach...
W chwili, gdy na rynku książkowych mamy do czynienia z prawdziwym boomem na historie inspirowane czasami II wojny światowej, pamiętajmy, że są one niczym innym, jak fikcją literacką. Jednym sposobem na dowiedzenie się prawdy, poznanie prawdziwych historii ludzi, którzy przeżyli to piekło, to czytanie reportaży i książek z gatunku literatury faktu. Trzy z nich pokazuje Wam właśnie dzisiaj.
Anna Piątkowska, Katarzyna Pruszkowska - Sokalla
II wojna światowa odcisnęła na historii naszego kraju ogromne piętno. W tym roku, obchodziliśmy 75-lecie wyzwolenia obozu w Auschwitz i jak już nie raz wspominałam, ta okrągła rocznica spowodowała prawdziwy boom książek o tematyce obozowej na naszym rynku wydawniczym. Przy tej okazji pojawiało się także wiele dyskusji na temat Holokaustu, antysemityzmu. Pojawia się coraz więcej głosów oskarżających naszych rodaków o sianie nienawiści do ludności żydowskiej. Tym bardziej polecam Wam publikację "Ostatni sprawiedliwi", bo to naprawdę warta uwagi książka, w której wypowiadają się sami zainteresowani.
"Ostatni sprawiedliwi" to seria rozmów, bardzo osobistych zwierzeń Polaków, którzy w czasie II wojny światowej pomagali Żydom. Ukrywali ich we własnych domach, ryzykowali swoje życie, a to dlatego, że tak nakazywało im sumienie i zwykła ludzka przyzwoitość. Wszystkie rozmowy są niezwykle interesujące, dzięki nim dowiadujemy się szczegółowo o tym, jak wyglądał Holokaust w Polsce. Wywiady te są szczególne również dlatego, że nie dotyczą samej wojny, dziennikarki bowiem poruszają w tych rozmowach różne tematy, pytają również o to, jak ułożyło się życie ich rozmówców po zakończeniu wojny. Poznajemy więc szeroki kontekst wydarzeń, a to wszystko doprawione jest niezwykłymi fotografiami.
Wiele z opowiedzianych tutaj historii poraża emocjami. Czytelnik zwyczajnie nie jest w stanie pozostać obojętny na te wspomnienia. Wspomnienie pełne bólu, strachu, ale również wiary i nadziei, w to, że się uda! Praktycznie wszyscy rozmówcy podkreślali jedną ważną rzecz. Mówili o tym, że niezwykle krzywdzące jest generalizowanie i mówienie, że Polacy byli antysemitami. Owszem byli i tacy, ale ilość i poświęcenie osób, które ryzykowały własnym życiem dla ludności żydowskiej i jej ocalenia są niezwykłe. Warto o tym pamiętać i uważać na słowa.
"Ostatni sprawiedliwi" to seria rozmów, bardzo osobistych zwierzeń Polaków, którzy w czasie II wojny światowej pomagali Żydom. Ukrywali ich we własnych domach, ryzykowali swoje życie, a to dlatego, że tak nakazywało im sumienie i zwykła ludzka przyzwoitość. Wszystkie rozmowy są niezwykle interesujące, dzięki nim dowiadujemy się szczegółowo o tym, jak wyglądał Holokaust w Polsce. Wywiady te są szczególne również dlatego, że nie dotyczą samej wojny, dziennikarki bowiem poruszają w tych rozmowach różne tematy, pytają również o to, jak ułożyło się życie ich rozmówców po zakończeniu wojny. Poznajemy więc szeroki kontekst wydarzeń, a to wszystko doprawione jest niezwykłymi fotografiami.
Wiele z opowiedzianych tutaj historii poraża emocjami. Czytelnik zwyczajnie nie jest w stanie pozostać obojętny na te wspomnienia. Wspomnienie pełne bólu, strachu, ale również wiary i nadziei, w to, że się uda! Praktycznie wszyscy rozmówcy podkreślali jedną ważną rzecz. Mówili o tym, że niezwykle krzywdzące jest generalizowanie i mówienie, że Polacy byli antysemitami. Owszem byli i tacy, ale ilość i poświęcenie osób, które ryzykowały własnym życiem dla ludności żydowskiej i jej ocalenia są niezwykłe. Warto o tym pamiętać i uważać na słowa.
Anna Herbich - "Dziewczyny ocalałe"
"Niczym nie zawiniły. Nikogo nie skrzywdziły. Miały pecha, że urodziły się w żydowskich rodzinach. Wychowane w czasach pokoju nagle musiały stanąć oko w oko z okropieństwami wojny. Po kolei traciły najbliższych. Były poniewierane, głodzone i gwałcone. Żyły w nieustannym strachu. Pozbawiono je godności. Nieliczne spotkały na swojej drodze dobrych ludzi, inne musiały o siebie zadbać same. Jednak przetrwały. Czasami jako jedyne z całej rodziny" - notatka z okładki
"Dziewczyny ocalałe" to kolejna książka z genialnej serii wydawnictwa Znak, opowiadającej o niezwykłych kobietach na przestrzeni historii Polski.
Różne kobiety, różne historie - jedna wspólna rzecz - każda z nich ocalała. Hart ducha, chęć życia i wiara w odwrócenie złego losu pomogła im przetrwać najgorsze chwile w życiu. Czasem wynikiem ocalenia było znalezienie się we właściwym miejscu i dobrym czasie - czyli tak naprawdę przypadek, opatrzność. Każda z przedstawionych przez Annę Herbich historii jest niezwykła, choć bolesna. Ogromną wartością dodaną w przypadku tej książki jest ogromna ilość zdjęć, którą tu znajdziecie. Gorąco polecam!
Agata Puścikowska - "Wojenne siostry"
Choć nie mówi się o nich wiele, ich historie są tak niezwykłe, że na ich kanwie można by nakręcić kilka, o ile nie kilkanaście filmów. Agata Puścikowska tą niezwykłą książką oddała hołd siostrom zakonnym, które w czasie wojny ryzykowały własnym życiem dla ratowania życia innych ludzi. Działały w różny sposób: karmiły, udzielały potrzebującym schronienia, pracowały dla tajnego wywiadu. Chyba najbardziej niezwykłe w tych historiach jest to, że opisane kobiety w trudnych czasach wojny musiały podejmować niezwykłe decyzje. Przecież z jednej strony przysięgły życie naznaczone służbie Bogu, z drugiej, aby walczyć o wolność ojczyzny ukrywały broń, oszukiwały...
Myślę sobie, że to bardzo dobrze, że te historie musiały tyle cierpliwie czekać na pokazanie ich szerszej publiczności. To dlatego, że Agata Puścikowska zrobiła to naprawdę genialnie, jej sposób narracji, styl pisania i umiejętność opowiedzenia losów wspomnianych kobiet dają nam w efekcie książkę niezwykłą, taką, której nie zapomnimy bardzo długo. Choć książek o II wojnie światowej przeczytałam już dziesiątki, ta zajmuje w moim sercu bardzo ważne miejsce, może właśnie przez to, że losy tych sióstr przez tyle lat były nieopowiedzone....
Jakie reportaże o wojnie są dla Was najbardziej godne polecenia?
"Niczym nie zawiniły. Nikogo nie skrzywdziły. Miały pecha, że urodziły się w żydowskich rodzinach. Wychowane w czasach pokoju nagle musiały stanąć oko w oko z okropieństwami wojny. Po kolei traciły najbliższych. Były poniewierane, głodzone i gwałcone. Żyły w nieustannym strachu. Pozbawiono je godności. Nieliczne spotkały na swojej drodze dobrych ludzi, inne musiały o siebie zadbać same. Jednak przetrwały. Czasami jako jedyne z całej rodziny" - notatka z okładki
"Dziewczyny ocalałe" to kolejna książka z genialnej serii wydawnictwa Znak, opowiadającej o niezwykłych kobietach na przestrzeni historii Polski.
Różne kobiety, różne historie - jedna wspólna rzecz - każda z nich ocalała. Hart ducha, chęć życia i wiara w odwrócenie złego losu pomogła im przetrwać najgorsze chwile w życiu. Czasem wynikiem ocalenia było znalezienie się we właściwym miejscu i dobrym czasie - czyli tak naprawdę przypadek, opatrzność. Każda z przedstawionych przez Annę Herbich historii jest niezwykła, choć bolesna. Ogromną wartością dodaną w przypadku tej książki jest ogromna ilość zdjęć, którą tu znajdziecie. Gorąco polecam!
Agata Puścikowska - "Wojenne siostry"
Choć nie mówi się o nich wiele, ich historie są tak niezwykłe, że na ich kanwie można by nakręcić kilka, o ile nie kilkanaście filmów. Agata Puścikowska tą niezwykłą książką oddała hołd siostrom zakonnym, które w czasie wojny ryzykowały własnym życiem dla ratowania życia innych ludzi. Działały w różny sposób: karmiły, udzielały potrzebującym schronienia, pracowały dla tajnego wywiadu. Chyba najbardziej niezwykłe w tych historiach jest to, że opisane kobiety w trudnych czasach wojny musiały podejmować niezwykłe decyzje. Przecież z jednej strony przysięgły życie naznaczone służbie Bogu, z drugiej, aby walczyć o wolność ojczyzny ukrywały broń, oszukiwały...
Myślę sobie, że to bardzo dobrze, że te historie musiały tyle cierpliwie czekać na pokazanie ich szerszej publiczności. To dlatego, że Agata Puścikowska zrobiła to naprawdę genialnie, jej sposób narracji, styl pisania i umiejętność opowiedzenia losów wspomnianych kobiet dają nam w efekcie książkę niezwykłą, taką, której nie zapomnimy bardzo długo. Choć książek o II wojnie światowej przeczytałam już dziesiątki, ta zajmuje w moim sercu bardzo ważne miejsce, może właśnie przez to, że losy tych sióstr przez tyle lat były nieopowiedzone....
Jakie reportaże o wojnie są dla Was najbardziej godne polecenia?
0 komentarze