Niedźwiedź i Jeż wyruszają na wyprawę po lesie. Nagle dopada ich burza. Na pewno znacie to nieprzyjemne dreszcze na plecach, gdy słychać pierwsze grzmoty.... Nasi bohaterowie nie mieli już szans wrócić do domu, bo burza zbliżała się niezwykle szybko. Trzeba więc było znaleźć bezpieczne schronienie na miejscu. Jedyne, co nadaje się na przetrwanie burzy to jaskinia...

Jaskinia jednak budzi ogromny lęk w niedźwiadku. Jeż Nunek nie kryje swojego zdziwienia, przecież niedźwiedzie są takie odważne i silne. A jednak! Okazuje się, że nawet największe i najodważniejsze z pozoru zwierzę może mieć swoje ukryte lęki. Boimy się przecież najbardziej tego, co jest dla nas nieznane i obce. Taka właśnie dla Niedźwiedzia była ta jaskinia. Nie wiadomo było, czy w środku kogoś nie ma...

To Nunek, małe i niewinne stworzonko, zaczął oswajać lęk przyjaciela i pokazywać, że czasami warto oswoić swój lęk, przekonać się, co czeka za rogiem. Ta opowieść jest piękna i tak mądra. Mówi nie tylko o oswajaniu lęków, ale również o tym, że gdy obok siebie masz przyjaciela, nawet największy strach staje się jedynie niewielkim wyzwaniem do pokonania. Każdy z nas ma prawo się bać, strach jest uczuciem tak samo naturalnym jak miłość czy radość. Na pewno nie jest też powodem do wstydu.