Arrrrr! Kamraci! Piracka brać wkracza do akcji!

Nie, nie zwariowałam do reszty! Po prostu wczuwam się w rolę, bo dzisiaj mam przyjemność zapoznać was z książka o tej właśnie tematyce pirackiej. I chociaż nie jestem fanką „Piratów z Karaibów”, to  temat wydawał mi się na tyle ciekawy i owiany tajemnicą, że postanowiłam sięgnąć po tą pozycję!

Pierwsze skojarzenia na słowo „pirat”?

- opaska na oku (którego prawdopodobnie pod opaską brak)

- papuga na ramieniu

- charakterystyczny kapelusz

- zapijaczona morda

- kolczyk w uchu

Niektóre z powyższych skojarzeń okazały się po lekturze książki jak najbardziej trafne (przede wszystkim wizerunek pijanego pirata:  ale cóż zrobić skoro ciągle brakowało pitnej wody – piraci musieli radzić sobie na inne sposoby), ale inne z pirackich stereotypów  rozmyły się zupełnie. Jak się okazuje przedstawiana nam od małego wizja pirata i jego szalonego życia na lądach i oceanach niekoniecznie jest zgodna z prawdą. Wszyscy chłopcy od najmłodszych lat z zazdrością patrzą w ekran telewizora i marzą o przeżywaniu podobnych przygód. Ale czy życie pirata rzeczywiście było tak beztroskie?

Autor ksiązki, Colin Woodard, amerykański dziennikarz postanowił prześledzić złotą erę piratów przypadającą na lata 1715-1725. Podszedł do sprawy niezwykle ambitnie. W swojej pracy korzystał  przede wszystkim z  archiwalnych zeznań sądowych, korespondencji z tamtych czasów, z dzienników okrętowych…Nawet nie potrafię sobie wyobrazić jak wiele pracy musiało to od niego wymagać. Pracy i samozaparcia. Wszystko to przekłada się na rzetelność książki i zawartych w niej informacji.

Warto zauważyć od razu, że osoby które liczą na to, że „Republika piratów” to powieść z wątkami dokumentalnymi mogą się rozczarować. W książce nie znajdziemy ani krzty dialogu. Ta pozycja to rzetelnie napisana literatura faktu, która obdziera wyobrażenia o szaleńczym i cudownym pirackim żywocie! Mimo, że książka zawiera niezliczoną ilość faktów, czyta się ją naprawdę lekko i przyjemnie. Być spowodowane jest to przystępnemu słownictwu, jakiego użył autor – dzięki temu, to książka dla wszystkich!

Woodardr w książce skupia się przede wszystkim na przekazaniu nam opowieści o trójce najsłynniejszych piratów: Samuela „czarnego Sama”, Edwarda „Czarnobrodego” Thatcha i Charlesa Vane’a. Na pewno niektóre nazwiska znacie lub przynajmniej kojarzycie, ale zapewniam, że warto skonfrontować swoją dotychczasową wiedzę z „Republiką piratów” Smakosze literatury faktu będą na pewno  mile zaskoczeni opowieściami o warunkach w jakich piraci żyli,  Te fragmenty książki są szczególnie wciągające. Podałabym Wam kilka smaczków, ale wtedy zabrałabym tą niesamowitą frajdę z czytania, więc wybaczcie…i przekonajcie się sami jak wyglądało codzienne życie tych postaci!

Warto podkreślić również fakt, że Woodard absolutnie nie jest stronniczy w swoich opowieściach. Przedstawia nam pobudki piratów, do takiego, a nie innego życia… Z książki dowiadujemy się, że bardzo duży odsetek piratów to po prostu niezadowoleni marynarze.  Jak bowiem się nie wkurzyć, gdy rządzący nie wypłacają marynarzom wynagrodzeń lub nawet traktują ich jak niewolników? Miara się przebrała i niektórzy się zbuntowali, a nawet pokazali, że można inaczej… Bo na przykład bahamscy piraci wypłacali swoim ludziom renty inwalidzkie, co było w ogóle nie do pomyślenia ze strony właścicieli ziemskich! Autor nie usprawiedliwia piratów, ale tłumaczy i pokazuje ich sytuację. Tu nic nie jest czarne ani białe, jest za to wiele odcieni szarości, jak to bywa w życiu!

Podsumowując, książka powinna przypaść do gustu nie tylko wielbicielom pirackiej tematyki, ponieważ to przede wszystkim ciekawe historie biograficzne. Więc jeśli chcecie dowiedzieć się Skąd pochodzili piraci? Co nimi kierowało? Jak dzielili łupy? Jak wyglądało ich codzienne życie? Czy ich wybryki uchodziły im na sucho? Przekonajcie się samo i siegnijcie po „Republikę piratów” Arrrrrrrr!

rodzaj: literatura faktu

wydawnictwo" SQN

ilość stron: 384 

Za egzemplarz książki "Republika piratów" dziękuje wydawnictwu SQN

 Sine Qua Non