Jak rozmawiać z dziećmi o uczuciach?? Mr.Men i Narysuję to co czuję

Zgodzicie się ze mną, że rozmowa z dziećmi o uczuciach to niełatwa sprawa?? Każdy rodzic coś o tym wie. Czasem zdarza się, że nasze dziecko zachowa się w określony sposób, a my zupełnie nie wiemy dlaczego, albo zareaguje na zachowanie innej osoby, zupełnie inaczej niż dotychczas… Co wtedy zrobić? Jak w prosty sposób rozmawiać z dziećmi o uczuciach, temperamencie i cechach charakteru?? Kilka prostych rad i książki, które świetnie Wam w tym pomogą czekają!
Każde dziecko to osobna jednostka: z własnym, niepowtarzalnym zestawem cech, temperamentem nie do podrobienia. Poza tym, z dziećmi bywa tak, że sytuacje, które dla nas, dorosłych są jasne i oczywiste, dla dzieci urastają do rangi wielkiego problemu, który zwala się na głowę i nie wiadomo jak dać sobie z nim radę.
Każda z moich dziewczyn jest skrajnie inna. Zuza wszystko bierze mocno do siebie: najmniejsza kłótnia z koleżanką to już cały dzień przemyśleń i smutku. Michalina to wulkan energii, który zupełnie nie przejmuje się tym, co sądzą inni. Każdego dnia uczę się ich coraz bardziej i staram się znaleźć uniwersalne rozwiązania, które chyba jednak nie istnieją (zbyt wiele różnic). Prawda jest jednak taka, że jest kilka sposobów, by każdemu dziecku ułatwić poznanie swoich emocji i pokazać, że można się z nimi oswoić.
Jak rozmawiać z dziećmi o emocjach?
1. Naucz dziecko nazywać swoje emocje – dobrze znany wróg, może stać się przyjacielem.
Nazywanie emocji jest niezwykle ważne. Pamiętaj, że przykład idzie z góry, więc zacznij od nazywania własnych emocji. Powiedz “jestem rozczarowana” – gdy dziecko nie zrobi czegoś o co przed chwilą prosiłaś, powiedz “Jestem smutna”, gdy dziecko w złości powie Ci coś przykrego. Nie zapomnij równiez o pozytywnych uczuciach “Jestem szczęśliwa”, “Jestem dumna”.Następnie pomóż określać emocje dziecka.
2. Gdy dziecko ma problem – słuchaj dokładnie.
Niech Twoje dziecko wie, że to co się wydarzyło: w szkole, w przedszkolu, na podwórku jest dla Ciebie ważne. Słuchaj uważnie i zadawaj pytania, dociekaj, by poznać głębie problemu. Na bieżąco wyjaśniaj zaistniałe sytuacje.
3. Pamiętaj, że każdy jest inny
Nie porównuj dziecka do innych. To, że Zosia sąsiadku jest otwarta i nie wstydzi się nikogo, nie oznacza, że Twoja córka również musi taka być. Pokaż, że akceptujesz swoje dziecko, takim jakie jest.
4. Wskazuj przyczyny
Jeśli mówisz o uczuciach, pokazuj dziecko związki przyczynowo-skutkowe. Każdy nasz stan wynika z jakieś sytuacji.
“Jestem uśmiechnięta, bo pięknie posprzątałeś klocki”
“Jestem zawiedziona, bo nie udało mi się ciasto, które chciałam przygotować”
Ale również pytaj o przyczyny stanu dziecka
“Wydajesz się znudzony, dlaczego?”
5. Czytaj z dzieckiem książki i rozmawiajcie o uczuciach bohaterów
Czasem łatwiej rozmawiać o wymyślonych postaciach niż o samym sobie. Książki to cudowna kopalnia tematów do rozmów!
Innym razem Kotka jest ogromnie przejęta, bo stara się zrobić najlepszą kanapkę na świecie. A jak wyglądałaby kanapka Waszych pociech?
Dzieci za pomocą tej niepozornej książeczki poznają szeroki wachlarz emocji. Autorka wprowadza maluchy w ten pogmatwany świat w sposób niezwykle delikatny i zabawny. Bardzo fajna propozycja przede wszystkim dla kochających rysowanki przedszkolaków!